Andrzej Dąbrówka Andrzej Dąbrówka
597
BLOG

Latarnia magiczna (fotowiersz)

Andrzej Dąbrówka Andrzej Dąbrówka Rozmaitości Obserwuj notkę 14

 

Andrzej Dąbrówka

 

Latarnia magiczna

Omnis mundi creatura
quasi liber et pictura
nobis est et speculum
Alan z Lille
 


I

O nieszczęśnicy wasze
zdrewniałe serca już
nie czerpią miąższu znaczeń

Dlatego wam nie zbiera się na
śpiew gdy wzrokiem napływacie
nad powichrzonym płotem
- wykutym światłem w żywym złocie
w głębię zacisza
 

HortusConclusus

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nieco niedbale wbita palisada
- rzecz naturalna gdy krainy
nie gnębi smok żelazny
grawitacji, ale rząd
sprawuje czar perswazji

A czary są znakową sztuką
i służą czystej celowości
nie zniżą się do zręcznościowych
zegarmistrzowskich sztuczek
szwajcarskich ślusarczyków
 


II

Co nam wyświetla
magia wglądu w wygląd

co rzutuje w przestrzeń
między pięć ekranów

Zgodnie ze sztuką jest tam pokazane co innego oczom
Niźli opowiedziano uchu, które czuwa w środku myśli

żółte pręciki płotu zamykają ogród
i chronią przed zgrzytami z zewnątrz
pannę ogrodniczkę
której posłaniec przekazuje wieść
  Locus Amoenus

 

 

 

 

 

 

 

 


 
           



 

 

 

 
już chyba to rozpoznajecie?


 

III

a inne oko ujrzy dwoje
pielgrzymów w zielonkawych sukniach

on przeniósł ją przez strumień
na trawiasty brzeg u stóp dwu drzew

osłonią od sług króla słupy pni
przed wzrokiem nieba skryje ich
korony brąz żółć liści

i nim utoną w cieniu słońce
uczesze bujne rude pukle na
owalach głów

 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

naprawdę nie widzicie?

 



IV

Więc może jeszcze to:

 Opal
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

obsuszał opalowe chusty
z nocnych potów
rozprostowywał jak żagielki
poranny podmuch równonocy

 Tres Mulieres

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

śpieszyły powołane trzy
różanopalce
by zmywać
zbrązowiałą czerwień
tego co ludzkie

quis revolvet

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Jak rezolutne służki w bialych kołnierzykach
wkraczały między jeszcze ciemne skały
pytając jedna drugą kto nam
otworzy furtę kto
odsunie kamień
 

quis

 

 

 

 

 

Staram się robić tylko to, czego nikt inny nie potrafi, a ktoś powinien. Ten blog jest zakończony. Powody są podane w komentarzach do ostatniej notki, ukrytej przez Administrację. Od 6 sierpnia 2012 działa nowy blog w innym miejscu. .

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Rozmaitości